Έχοντας επίγνωση του ψυχισμού
βιώνουμε την απόγνωση για αλλαγή του
πριν τον επακόλουθο βομβαρδισμό από χάπια.
Αδύνατη αλλαγή.
Μόνη λύση: η επικάλυψη.
Χρωματισμός με μπογιά
που η κοινή γνώμη επιλέγει.
Γελοίο γεγονός, αφού το μαύρο δεν αλλάζει
μα γίνεται χειρότερο.
Οι πεσιμιστικές απόψεις βαραίνουν όπως και ο σταυρός
και το αποτέλεσμα είναι η θλίψη των υποθετικά χαρούμενων
και το ράγισμα της μάσκας.
Η αισιοδοξία είναι κλισέ και ασέξουλη.
Τα αντικαταθλιπτικά προωθούνται για να προωθούν την κατάθλιψη
και την κρατικοποίηση εγκεφάλων.
Η καταστολή συναισθημάτων
προσδιορίζει τον επαναπροσδιορισμό της σκέψης
και καθοδηγεί τους νευρώνες.
Και εσύ ακόμα τραυματίζεις τις νευρικές σου απολήξεις
προσπαθώντας να ξεχάσεις τη δική σου ημερομηνία λήξης.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου