Στις Σκιές που δεν τις τρομάζει το Φως

image by google ''early morning praise''

Σε έναν κόσμο τιποτένιο,

δεν είναι ελάχιστοι εκείνοι που κρατούν μαχητικά τα δεσμά τους.

Ο χρόνος ποτέ δεν είναι ήρεμος,

φλέγεται εσωτερικά μαζί με τον χώρο.

Και μη νομίζεις ότι και εδώ δεν παίζουν σκατά,

εσωτερικές διαμάχες και συγκρούσεις σβήνονται με μιας στο άκουσμα της αλληλεγγύης μας.

Όσο :

Ρασσοφορεμένοι μισάνθρωποι θα φτύνουν απειλές,

γλωσσόφιλα θα πέφτουν και αγκαλιές,

με ναζί,

εκκλησία και κράτος μαζί,

φωτιές σε κτήρια που τους κάνουν να νιώθουν απειλή..

Όσο:

Θα ρίχνουν μπουνιές,

σε ανθρώπους που βαρέθηκαν να μένουν άπραγοι 

και προσαγωγές σε νέους που τολμούν να πράξουν..

Τόσο τα θεριά θα βγαίνουν ενωμένα να τσακίσουν την κάθε μορφής καταστολή.

-Και πες μου εσύ που βαράς,

και την είδες γαμιάς,

πόσο αργύρια σου περισσεύουν τα βράδια

και καταφέρνεις το πρωί να ξεχνάς.

Η δημοκρατία σας ποτέ δεν ήταν πιο τρομοκρατική.

Μα ποιος να τους κατηγορήσει για ''ατομικούς τρομοκράτες''

εφόσον η ''δικαιοσύνη'' πατάει στις δικές τους τις πλάτες.

 -Όχι καλή μου πλέον δεν είσαι μόνο τυφλή.

Με παρωπίδα τον πατριωτισμό δέχεσαι κάθε λογής αλλωτριοτισμό.

Καμία ανοχή.

Καμία συνενοχή.

Μην κοιμηθείς καρδιά μου ήσυχος το βράδυ, 

γιατί οι σκιές σταμάτησαν πλέον να φοβούνται το σκοτάδι.