ΣτοχοΠοίηση

φως, σκοτάδι φως,σκοτάδι κάποιος ας σπάσει τη γαμημένη λάμπα που τρεμοπαίζει. διαφωτισμός, σκοταδισμός εξευγενισμένοι βάρβαροι με δάδες και πυρσούς καταδιώκουν το ψυχικό ράκος. τo πιάνουν το σταυρώνουν το καίνε μεσαίωνας. φωτιά στους φαύλους κύκλους ευνουχισμένες προσωπικότητες, κατατρεγμένοι βρίσκουν άσυλο στη σκέπη του ουρανού 21ος αιώνας. και εσύ έψαχνες λέει μέσα στο πλήθος δύο μάτια. ποικίλα χρώματα, αλλά κανένα δεν έμοιαζε με εκείνο. έψαχνες λέει μια μάγισσα ανάμεσα σε ιεροεξεταστές και όταν κατάλαβες ότι δεν υπήρχε στο χώρο, σάστισες, νόμιζες όνειρο ήταν και χάθηκε. εν τέλη ήταν εκεί έβαλε τη μάσκα της και προσπάθησε να αποφύγει τα κεριά, γιατί αυτές αρπάζουν εύκολα.

Το ρίσκο είναι μαχαίρι που κόβει και από τις δύο πλευρές είναι μολύβι με δύο άκρες είναι λαβύρινθος με έξοδο κινδύνου. είναι μονό εισιτήριο για το άγνωστο χωρίς επιστροφή και εγώ πολύ αναποφάσιστη για να διαλέξω προορισμό. το ρίσκο δεν έχει φύλλο ούτε φίλο έχει το ρίσκο είναι ένας μονόδρομος, ένα στενό που έχει κλειστοφοβία, είναι μια πεταλούδα που έχει υψοφοβία είναι ένα χέρι που θέλει να χειροκροτήσει μα δεν υπάρχει άλλο χέρι κάπου εκεί δίπλα. το ρίσκο είναι ένα μοναχικό ον που κανείς δεν κάνει παρέα μαζί του γιατί βρωμάει είναι ένα ον που όλοι φοβούνται γιατί ορμάει το φοβήθηκα εγώ το φοβήθηκες κι' εσύ.